“ค่ำคืนโศกโศกาเศร้าเมาสุรา หลั่งน้ำตาเนืองนับหยดจรดหน้า สีหม่นเกินทนพรรณา เพียงจันทราเลิ้งเดียวเปลี่ยวอารมณ์” -ชณิกา-